با معرفی شدن Far Cry 2 و بازگشت امیدها برای دیدن یک بازی زیبای دیگر، که این بار دست پخت یوبی سافتِ خلاقِ آن سال ها بود، همه در انتظار یک بازی زیبا ماندیم. بازی در افریقا جریان داشت و قرار بود همچنان ریشه های تاکتیکی‌اش را حفظ کند. با ویجی دی ال بزرگترین مرجع گیم ایران در ادامه مطلب همراه باشید.
باید گفت که خوشبختانه، یوبی سافت به قول هایش عمل کرد و یک بازی زیبا تحویلمان داد. بازی‌ای که روایتگر ماجرای یک مزدور (از میان ۹ شخصیت قابل انتخاب) بود که از سوی سازمانی استخدام شده و به افریقا فرستاده شده بود تا دلال بزرگ اسلحه یعنی جاکال (jackal) را کشته و کسب و کارش را از بین ببرد.
بستر داستانی در ابتدای بازی ساده است، اما پیچ و خم هایی زیبا به خودش میبیند و جزییات فراوانی دارد. رسیدن شخصیت اصلی بازی به افریقا همزمان شده است با شکل گیری یک جنگ داخلی در کشوری خیالی که بازی در آن جریان دارد.
سفر به افریقا
علت اساسی این جنگ تا جایی که روشن است، دلال اسلحه معروف و بزرگ؛ جاکال است، کسی که ما هم به قصد کشتنش به افریقا سفر کرده ایم.
این هرج و مرج و جنگ داخلی، شرایطی را در کشور فراهم کرده که باعث شده جاکال تجارتِ کثیفش را مدام گسترش داده و قدرت بیشتری کسب کند. از سوی دیگر، دو حزب داخلی که به جان هم افتاده اند، با تصرف مناطق مختلف و کشتار، شرایطی به شدت خطرناک را برای مردم کشور ایجاد کرده اند.
با رسیدن شما به افریقا و در سفر کوتاهی که برای رسیدن به شهر پالا (Pala) مهمان تاکسی هستید، می فهمید که به بلای بیماری مالاریا دچار شده اید. بلایی که خوش بختانه فقط و فقط نقشی تزیینی در داستان نداشته و بعد ها در گیم پلی زیبای بازی حسابی گریبانمان را می گیرد.
با از حال رفتن و بیداری مجدد، با صورت جاکال در مقابلمان رو به رو می شویم. دلال بزرگ سلاحی که نقل قول هایی از فیلسوف بزرگ نیچه برایمان می آورد و حسابی هم تهدیدمان می کند. اما در آخر با زنده گذاشتن ما، ماجرایی بسیار عجیب و دور از ذهن را برای خودش و شخصیت اصلی بازی تدارک می بیند. ماجرایی که بسیار پیچیده و زیباست، اما اصلاً جذاب روایت نمی شود.
